انسان با دو بال علم و عقل به کمال می رسد، اگر یکی از این دو بال ناقص رشد کند و یا اصلا رشد نکند به انسانی ناقص الخلقه مبدل می شود و بسیار دیده می شود که بسیاری از رفتارهای اجتماعی ما با حساب و کتاب دقیق انجام نمی گیرد و با همین بی حسابی روی آن ها اسم گذاشته و با القاب هائی همچون جناح راست و چپ و یا به معنای دیگری که اصلاح طلب و اصول گرا نام دارد، جلو می رود.
خط مشی انتخابی ما ارتباطی درست با اصل این هدف ها ندارد و بیشتر به سمت تخریب مملکت و نظام، پیش رفته تا اینکه به بهبود کاری در کشور بینجامد.
ما بجای بهره گیری و بهره وری از قدرت سیاسی و تحقق نهادهای اجتماعی، آن هم در جهت پیشرفت اهداف نظام اسلامی و برچیده نمودن فقر از دامان این کشور و بدون توجه به جلوگیری از بی عدالتی و سرقت اموال مردم، به محافظت از آبروی ملت و ملیت خود نیز نمی پردازیم.
متاسفانه متمرکز بر مقام و اسم و القاب پوچی هستیم که سر و ته آن جز بیچارگی و واماندگی چیزی در بر نخواهد داشت.
بنابر این باید هوشیارانه و مقتدرانه و به دور از غرور و خود خواهی، جهت حفظ نظام، مراقب نفاق افکنی ها و تجزیه افراد این ملت باشیم تا خطر بیش از این ما را تهدید نکند. از اینکه هر کدام تلاش کنیم و یا تشویق شویم که به سمت و سوئی جدای از هم رفته و از این تفرقه شادمان باشیم، پرهیز کنیم که صلاح در این نیست، زیرا با این اعمال قدرت کشور متزلزل می شود.
خوب می دانیم که اهداف بزرگ با اتحاد و هم افزائی به مرحله ی ظهور رسیده اند.
انقلاب اسلامی ما با اشک فقرا و امید آنان به خون های ریخته شده شکل گرفته است، باید از این امر به جدیت مراقبت نمود.
خداوند ما را در حفظ نظام مقدس جمهوری اسلامی یاری فرماید. آمین