به نام خط مشی گذار هستی سعیده جعفری راد
نوشته های مرتبط
سال هاست در مورد مشکلات کشور ، طریقه ی مدیریت در دولت، وزارت خانه ها، سازمان ها، کم کاری ها، پرکاری ها، دزدی ها و بی رحمی ها، فقر و نداری ها، بی ادبی و بی پروائی ها، و کلهم بی اخلاقی ها کلنجار می رویم ولی به راستی با خود فکر کرده ایم که این مشکلات به دست یک یا دو نفر و یا یک تیم به وجود نیامده بلکه خود ما دراین بی اخلاقی بسیار سهیم هستیم؟ آیا به این می اندیشیم، که هستیم ؟ برای چه آورده شده ایم؟ تکلیفی که به عهده داریم چه بوده و هست؟ و اگر به همه ی اینها توجه داشته ایم !!! آیا به درستی به تمامی اینها عمل می کنیم که این همه دچار مشکلیم؟
سراغ سازمان ها می رویم جهت حفظ منابع، در چالشند، خواه این منابع انسانی باشد خواه اقتصادی. سازمان ها و مدیرانشان در نگرانی حفظ این منابع، روز و شب ندارند چرا؟؟؟
سازمان ها بیمار شده اند و حال خوشی ندارند، پایداری سازمان ها مورد تهدید قرار گرفته است و این نابودی آینده ی سازمان ها را در برخواهد داشت در تک تک اینها ضعف مدیریت انسان بر خودش را به عینه مشاهده می کنیم، در یادداشتهای قبلی به این عنوان که انسان هم مدیر می خواهد مطالب را بیان داشتیم، دیگر وقت آن نرسیده که اشکال را، کمی هم در خودمان جستجو کنیم! همه چیز که به دست دیگران بر سر ما آوار نشده است.
با هم خانگی و همکار و همسر و دیگر افرادی که با آنها در تعاملیم توانسته ایم با نیت پاک و شفاف روبرو شویم! یا اینکه فقط خوبی برای ماست و هرچه بدی است برای دیگری باید باشد!!! ما حقارت و بدبختی کشیده ایم، دیگران هم باید بکشند! بیماریم باید دیگران هم بیمار باشند! از همه جا رانده و مانده ایم دیگران هم باید به همین صورت باشند!
قدیم در فقر به سر می برده و از گرسنگی هلاک می شده و آرزو به دل مانده بوده که یک روز خوش داشته باشد پس الان هم، همه باید مثل او مصائب بکشند و الا آسمان خدا به زمین می آید! تا به حال از خود سوال کرده ایم چرا به این حال بوده و یا مانده ایم؟ پرواضح است …
بدطینتی عواقبش بد عاقبتی است.
کمی به خود بیائیم و مراقب اعمال، کردار و نحوه انجام تکلیف دینی، اداری، خانه و خانواده ی خود باشیم تا کمتر به مشکلات دچار شویم و در سازمان ها و جامعه مثمر ثمر واقع شویم. بعضی قوم ها در دوران تاریخ انبیاء با بی توجهی به کردار خود و رهنمودها و گاهی تهدیدها به بد عاقبتی دچار شدند، آیا باور می کردند که با تمرد و گردن کشی نابود می شوند؟
