♦️ رذائل
۲. ریاست طلبی و شهرت طلبی
🔺شهرت در لغت به معنی معروف شدن و شهرت طلبی یعنی تلاش برای قدر و منزلت پیدا کردن است.
🔺 حب شهرت، در حقیقت به حب ذات و به مطرح کردن خود برمیگردد.
🔺 حب جاه به دنبال غفلت از خدا ظهور میکند و بنده را از قرب الهی مانع میگردد. از این رو زدودن این خصلت ناشایست به سختی محقق میشود، چون در حقیقیت کنار زدن و شکستن خود است.
👌 خداوند رحمان میفرماید: «این منزل آخرت (بهشت) را تنها برای کسانی قرار میدهیم که در روی زمین قصد برتری (جاه و شهرت) و قصد فساد ندارند.»
🔺 برتریجویی یکی از مصادیق فساد در زمین است.
مطالعه شرح حال قارون و فرعون گویای آن است که آنچه مایه بدبختی آنها شد، همان برتریجویی و فساد بود.
👌شهرتطلبی مانند ریاستطلبی یکی از انشعابات حس قدرتطلبی در وجود انسان است با این تفاوت که ریاست، فرمانروایی بر ابدان مردم است و قدرت اجرایی آن نیروهای مادی است
👌ولی جاه، مالکیت بر دلها است و نفوذ معنوی و محبوبیتی است که مردم را به اطاعت وا میدارد.
👌داشتن جاه و شهرت برای افراد لایق، نعمتی است که خداوند رحمان آن را در قلوب مردم قرار میدهد.
🔺برخی از مضرات شهرتطلبی :
1- صاحب جاه و مقام پیوسته جان و مالش در خطر و خودش مورد حسد و آزار دیگران است.
2- شهرتطلبی از آرامش درونی انسان میکاهد.
3- این صفت خبیث باعث روییدن نفاق در دل میشود و اعمال، رنگ ریا به خود میگیرند، چون شخص شهرتطلب برای اینکه منزلت خود را در نزد مردم حفظ کند و یا آن را بالا ببرد سعی میکند خود را دارای کمالات و فضیلتهایی نشان دهد که آنها را دارا نیست و نیز عیوب و نقایص خود را از مردم پنهان کند در حالیکه آنها را داراست، غافل از اینکه عاقلان می دانند.
4- حب شهرت مانع یاد خدا و مانع فکر کردن است؛ چون اسیر قضاوتهای مردم است و برای از دست دادن مقام و منزلتش نگران و ترسان است و برای رسیدن به هدفش به انواع معاصی و محرّمات دست میزند از اینرو قلب او همیشه مشغول است و مانع تصمیم گیری درست و قاطع خواهد شد.
🔹 دکتر سعیده جعفری راد
🔹 تحت نظارت جناب استاد حجت الاسلام و المسلمین عبدالحجت حق جو
🔺 کتاب الگوی اخلاق حرفه ای مدیران